Sophia (Fie) Rozeband –van Straten was de dochter van Benjamin Verstraten (1858-1931) en Sara Roest (1862-1943). Zij werd op 2.11.1905 in Zaltbommel geboren. Ze was getrouwd met Joseph Rozeband die op 30.4.1899 in Olst geboren werd en koopman van beroep was.
Ze hadden geen kinderen. Voor de oorlog woonden ze in de Stadslaan 194 in Hattem o.a. omdat de ouders en Mietje en Reintje, de zusters van haar man, daar woonden. Gedurende de oorlog heeft Fie veel leed doorstaan. Ze is door de Nazi’s opgepakt en naar het kamp in Vught gestuurd, alwaar ze in de Philips fabriek gewerkt heeft. De mensen die daar werkten fabriceerden o.a. knijpkatten en kregen de z.g.“Philips Prak” te eten  die beter was dan het gewone kampeten. Van Vught is ze naar het concentratiekamp Auschwitz doorgestuurd, maar, misschien wel vanwege haar ervaring in Vught, is ze vandaar naar een Telefunken fabriek gezonden om daar te werken. Nadat deze fabriek door de Geallieerden gebombardeerd was,is ze te voet en per trein van kamp naar kamp getrokken tot ze in 1945 in Noord Duitsland bevrijd werd.   Ze is toen door het Deense Rode Kruis naar Zweden meegenomen om aan te sterken. Fie is de enige van haar hele familie die de oorlog overleefd heeft. Joseph, haar man, overleed in Sobibor op 9 juli 1943. Ook van de van Straten en Roest families is niemand teruggekomen.

Fie met Bep de Haan (voor haar huwelijk met David) en Clara van Gelderen-Cortissos in 1947. Bron: Josephine Zilverberg -van Gelderen

Een tante van haar overleden man, Clara van Gelderen-Cortissos, die met haar man Salomon in Hattem woonde, nam Fie na de oorlog op in hun huis en gaf haar een warme en veilige plek. Na een paar jaar in Hattem verhuisde het echtpaar naar Zwolle en nam Fie mee naar hun nieuwe woning op de Molenweg 23. Fie heeft tot hun dood bij de van Gelderens gewoond en is haar leven lang dankbaar gebleven voor de liefde die ze daar ervaren heeft.

Fie had suikerziekte en in de jaren-70 moest zelfs een stuk van haar been geamputeerd worden. De leden van de Joodse gemeente in Zwolle probeerden haar op te beuren en bezochten haar geregeld op Shabbat. Ze was een vrouw met een sterk karakter die nogal sceptisch was met betrekking tot de goodwill van mensen. Als schrijfster dezes op bezoek kwam, klaagde ze eerst:”Jou zie ik nooit” en pas als ze er op attent gemaakt was, dat ze haar gast nu dan toch zag,liet ze zien hoe blij ze met het bezoek was. Fie is op 1.4.1983 overleden en ligt naast haar geliefde familie op de Joodse begraafplaats in Hattem, begraven.