DE LEEUWE-MARCUS, JACOB EN SOPHIA
Jacob de Leeuwe is geboren in Zwolle op 30 november 1908. Zijn ouders waren Abraham de Leeuwe (Zwolle, 30 december 1876 – 24 oktober 1935) en Antje Zeehandelaar (geboren in Steenwijk, 23.4.1882 – Hengelo, 7.4.1956). Hij had een broer, Louis (Zwolle, 12.5.1915 – Sobibor, 9.7.1943), die leraar was en in Arnhem woonde.
Jacob was handelsreiziger van beroep. Hij trouwde met Sophia (Fie) Marcus, geboren in Leeuwarden op 10 januari 1909.
Fie en Jacob de Leeuwe in het Engelsche Werk, 1939 Bron: Ab de Leeuwe
Fie de Leeuwe op haar tachtigste verjaardag, 10 januari 1989 Bron: Ab de Leeuwe
Ze kregen een zoon, Abraham (Ab) de Leeuwe geboren in Zwolle op 4 oktober 1942. Jacob overleefde de Oorlog niet. Hij stierf in Midden-Europa (de plaats is onbekend) op 31 maart 1944.
Fie en Ab overleefden de oorlog, evenals oma Antje. Zij overleed in Hengelo op 7 april 1956 en is samen met haar man begraven aan de Watersteeg. We zouden graag een foto krijgen waar Antje op staat.
De graven van Antje en Abraham de Leeuwe-Zeehandelaar Bron: Mirjam Kan
Ab verliet Zwolle in 1961, toen hij 28 jaar was. Hij ging op kamers wonen in Amsterdam en werd vertegenwoordiger in de juweliersbranche in de grote stad. Op 19 augustus 1973 trouwde hij in Amsterdam met Barbara Hurwitz (geboren in Amsterdam op 21.9.1948). Ze hebben twee zonen: Brian Jacob (naar zijn opa vernoemd) en Lesley Elliot en genieten van drie kleinkinderen
Barbara en Ab de Leeuwe in 2010 met een foto van de kleinkinderen: Rosalie Sophie, dochter van Brian Jacob en Yvette de Leeuwe-Krebbers (vernoemd naar oma Sophie) en Maxime Ernst, zoon van Lesley Elliot en Anna Livanova (vernoemd naar opa Ernst Hurwitz). Bron: Ab de Leeuwe
Ab de Leeuwe met zijn oudste zoon Brian Jacob en pasgeboren kleinzoon Julian Jack Bron: Ab de Leeuwe
Lesley Elliot met links zoon Maxime en rechts Rosalie, dochter van Brian Bron: Ab de Leeuwe
Fie verliet Zwolle in 1991. Ze verhuisde toen naar het Joodse bejaardenhuis in Bussum. Daar woonde ze tot ze stierf in 1994. Volgens eigen zeggen waren haar laatste jaren in Bussum zorgeloos en mede daarom de plezierigste van haar leven.